خوراک دام (نشخوارکنندگان)
استفاده از پروبیوتیکها در تغذیه نشخوارکنندگان منجر به کاهش نیاز به آنتی‌بیوتیک‌ها و سایر داروهای شیمیایی می‌شود. همچنین، با افزایش استفاده از پروبیوتیکها، می‌توان از مزایای طبیعی آنها بهره‌مند شد و از بروز مقاومت میکروبی جلوگیری کرد. پروبیوتیکها با رقابت با باکتری‌های مضر در دستگاه گوارش، آنها را از بین می‌برند و به این ترتیب، سلامت عمومی نشخوارکنندگان بهبود می‌یابد.
استفاده از آنزیم‌ها در کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای ناشی از هضم نشخوارکنندگان موثر است. این گازها که عمدتاً شامل متان هستند، یکی از عوامل مهم در تغییرات اقلیمی به شمار می‌روند. با کاهش تولید متان، می‌توان به حفظ محیط زیست کمک بزرگی کرد.
استفاده از آنزیم‌ها در خوراک دام یک روش مؤثر و اقتصادی برای بهبود عملکرد و سلامت نشخوارکنندگان است که مزایای زیادی برای صنعت دامپروری و محیط زیست به همراه دارد. این فناوری پیشرفته می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا به طور پایدارتر و کارآمدتر به تولید محصولات دامی بپردازند.
آنزیم‌ها نقش مهمی در بهبود فرآیند هضم و جذب مواد مغذی در خوراک دام دارند. استفاده از آنزیم‌ها در تغذیه دام به‌ویژه نشخوارکنندگان تأثیرات مثبت زیادی بر سلامت و عملکرد آنها دارد.
نشخوارکنندگان مانند گاوها و گوسفندان دارای دستگاه گوارش پیچیده‌ای هستند که شامل معده‌های متعدد و فرآیندهای هضم پیچیده است. می‌توان از آنزیم‌ها در این فرآیندهای هضم میکروبی کمک گرفت تا جذب مواد غذایی با کارایی بهتری انجام شود.استفاده از آنزیم‌ها در خوراک دام می‌تواند به تجزیه بهتر فیبرها و نشاسته‌ها کمک کند که منجر به بهبود هضم می‌شود. این امر باعث افزایش رشد و تولید شیر در نشخوارکنندگان شده و می‌تواند به کاهش هزینه‌های خوراک و بهبود سلامت عمومی دام‌ها کمک کند.
محصولات خوراک دام بایولوئنس:
پروبیوتیک گاو شیری
GUTROCARE Cow
پروبیوتیک گوساله
GUTROCARE Calf
گاتروزایم سیلاژ
GUTROZYME Silage
مایکو توکسین بایندر
TOXIN BINDER
مخمر دام
مخمرها نقش مهمی در تغذیه و بهبود سلامت نشخوارکنندگان دارند. این میکروارگانیسم‌ها با افزایش کارایی هضم و جذب مواد مغذی، به بهبود عملکرد و رشد نشخوارکنندگان کمک می‌کنند. استفاده از مخمرها در تغذیه نشخوارکنندگان باعث می‌شود تا نیاز به مواد افزودنی شیمیایی و داروهای ضد میکروبی کاهش یافته و از بروز مقاومت میکروبی جلوگیری شود. مخمرها با بهبود فرآیندهای گوارشی و تعادل میکروبی در دستگاه گوارش، به حفظ سلامت عمومی نشخوارکنندگان کمک می‌کنند.
مخمر ساکارومایسس سرویزیه
یکی از انواع مخمرهای مورد استفاده در تغذیه نشخوارکنندگان، مخمر ساکارومایسس سرویزیه است. ساکارومایسس سرویزیه با افزایش فعالیت میکروبی در شکمبه نشخوارکنندگان، به تجزیه بهتر فیبرها و سایر مواد غذایی کمک می‌کند. این مخمر با تولید ویتامین‌ها و آنزیم‌های مفید، در بهبود کیفیت خوراک و افزایش بهره‌وری نشخوارکنندگان موثر است.
استفاده از مخمر ساکارومایسس سرویزیه می‌تواند به کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای ناشی از فرآیندهای هضم کمک کند. همچنین، این مخمر می‌تواند به افزایش تولید شیر و گوشت در نشخوارکنندگان کمک کند و عملکرد کلی آنها را بهبود بخشد.
به‌طور کلی، مخمرها به‌عنوان افزودنی‌های طبیعی و موثر در تغذیه نشخوارکنندگان نقش مهمی در بهبود سلامت و افزایش بهره‌وری ایفا می‌کنند. استفاده از مخمرها، به‌ویژه مخمر ساکارومایسس سرویزیه، می‌تواند منجر به حفظ تعادل میکروبی دستگاه گوارش، افزایش کارایی تبدیل خوراک به انرژی، و کاهش هزینه‌های خوراک شود.
پیامدهای آنتی‌بیوتیک‌ها در گوساله شیرخوار:
- ایجاد آشفتگی در میکروبیوتا باعث افزایش حساسیت به بیماری و کاهش رفاه دام
- آزادشدن لیپوپلی ساکاریدها از دیواره سلولی باکتری‌های گرم منفی در نتیجه افزایش احتمال بروز بیماری‌ها در گوساله شیرخوار
مخمر ساکارومایسس سرویزیه چه اثری بر تقویت اکوسیستم شکمبه دارد؟
۱- تقویت رشد و عملکرد میکروبیوتای شکمبه
- تحریک رشد باکتری‌های سلولیتیک، آمیلولیتیک و پروتئیولیتیک و تک یاخته‌ها
- تحریک رشد باکتری‌های مصرف کننده اسیدلاکتیک،درنتیجه کاهش تولید و تجمع اسیدلاکتیک، تثبیت PH شکمبه و پیشگیری از اسیدوز تحت بالینی
۲- مصرف اکسیژن در شکمبه و ایجاد محیط بی‌هوازی
- بهبود عملکرد و رشد میکروبیوتا
- جلوگیری از رشد باکتری‌های هوازی مولد اسید و درنتیجه پیشگیری از اسیدوز تحت بالینی
۳- افزایش بازده خوراک
- تولید متابولیت‌های محرک رشد وترکیبات مهارکننده رشد پاتوژن‌ها
- تولید آنزیم‌های گوارشی مانند سلولاز و زایلاناز در نتیجه کمک به هضم فیبرها
- متابولیزه کردن قند و اولیگوساکاریدهای کوچک و پپتیدها
- تحریک سیستم ایمنی برای تولید آنتی بادی‌ها و سیتوکین‌ها
۴- بهینه سازی متابولیسم نیتروژن، کاهش آمونیاک و افزایش اسیدهای آمینه
- بهبود وزن گیری
- افزایش تولید شیر
- افزایش چربی و پروتئین شیر
پروبیوتیک دام:
پروبیوتیکها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که در صورت مصرف به مقدار کافی، تأثیرات مثبتی بر سلامت میزبان خود دارند. در تغذیه نشخوارکنندگان مانند گاو و گوسفند، استفاده از پروبیوتیکها می‌تواند به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و افزایش بهره‌وری در تولید شیر و گوشت کمک کند. این میکروارگانیسم‌ها با تعادل بخشیدن به جمعیت میکروبی روده‌ها، از بروز مشکلات گوارشی مانند نفخ و اسهال جلوگیری کرده و سیستم ایمنی بدن نشخوارکنندگان را تقویت می‌کنند.
پروبیوتیکها در تغذیه نشخوارکنندگان
یکی از مزایای مهم استفاده از پروبیوتیکها در تغذیه نشخوارکنندگان، افزایش کارایی تبدیل خوراک به انرژی است. با بهبود فرآیندهای هضم و جذب مواد مغذی، تولیدات دامی افزایش یافته و نشخوارکنندگان می‌توانند از خوراک خود بهتر بهره‌مند شوند. این امر باعث کاهش هزینه‌های خوراک شده و به حفظ منابع طبیعی و کاهش اثرات زیست محیطی نیز کمک می‌کند.
همچنین، پروبیوتیکها می‌توانند به کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای در نشخوارکنندگان کمک کنند. با بهبود فرآیند هضم و کاهش تولید متان (که یکی از گازهای گلخانه‌ای مهم است) می‌توان به حفظ محیط زیست و کاهش اثر تغییرات اقلیمی کمک کرد. در نتیجه، استفاده از پروبیوتیکها علاوه بر بهبود عملکرد و سلامت نشخوارکنندگان،به حفظ محیط زیست و ایجاد کشاورزی پایدار نیز کمک شایانی می‌کند.
پروبیوتیکها ابزار قدرتمندی برای بهبود تغذیه و سلامت نشخوارکنندگان هستند که می‌توانند به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های تولید در صنعت دامپروری کمک کنند. با استفاده هوشمندانه از پروبیوتیکها، می‌توان به تولیدات دامی پایدار و سالم دست یافت.
مزایای استفاده از پروبیوتیک دام:
پروبیوتیکها به‌عنوان افزودنی‌های طبیعی و مفید در تغذیه نشخوارکنندگان، نقش بسیار مهمی در بهبود سلامت و عملکرد این حیوانات دارند. استفاده از پروبیوتیکها می‌تواند به‌طور قابل توجهی به بهبود وضعیت بدنی، تعادل pH، کاهش خطر اسیدوز متابولیکی، تقویت سیستم ایمنی و بهبود رشد و وزن گیری کمک کند. در ادامه مزایای استفاده از پروبیوتیکها را برای نشخوارکنندگان بررسی می‌کنیم.
بهبود وضعیت بدنی نشخوارکنندگان
پروبیوتیکها با بهبود فرآیندهای هضم و جذب مواد مغذی، منجر به افزایش کارایی تبدیل خوراک به انرژی می‌شوند. این امر باعث می‌شود که نشخوارکنندگان بتوانند بهتر از خوراک خود بهره‌مند شده و در نتیجه وضعیت بدنی بهتری داشته باشند. این بهبود در وضعیت بدنی به افزایش تولید شیر و گوشت و همچنین بهبود کیفیت محصولات دامی می‌انجامد.
بهبود شرایط شکمبه
استفاده از پروبیوتیکها به بهبود شرایط میکروبی شکمبه نیز کمک می‌کند. این میکروارگانیسم‌های مفید با تعادل بخشیدن به جمعیت میکروبی در شکمبه، به تجزیه بهتر فیبرها و سایر مواد غذایی کمک می‌کنند. بهبود شرایط شکمبه باعث افزایش بهره‌وری نشخوارکنندگان و کاهش مشکلات گوارشی می‌شود.
تعدیل pH شکمبه
تعادل pH شکمبه در نشخوارکنندگان برای عملکرد صحیح میکروارگانیسم‌ها و فرآیندهای هضم بسیار مهم است؛ بنابراین می‌توان از پروبیوتیکها برای این منظور بهره گرفت. پروبیوتیکها با کاهش اسیدیته و حفظ تعادل pH، به بهبود هضم و جذب مواد مغذی کمک می‌کنند.
کاهش خطر اسیدوز متابولیکی
اسیدوز متابولیکی یکی از مشکلات شایع در نشخوارکنندگان است که می‌تواند بهره‌وری دام را پایین آورده و سلامت آن را به خطر بیندازد. پروبیوتیکها با تنظیم pH و بهبود فرآیندهای گوارشی، خطر بروز اسیدوز متابولیکی را کاهش می‌دهند که باعث بهبود عملکرد کلی و کاهش مشکلات سلامتی در نشخوارکنندگان می‌شود.
پیشگیری از اسهال
اسهال یکی از مشکلات شایع در نشخوارکنندگان است که باعث کاهش رشد و وزن‌گیری می‌شود. بهترین راه حل برای جلوگیری از این اتفاق، استفاده از پروبیوتیکها است. پروبیوتیکها با بهبود تعادل میکروبی در دستگاه گوارش و تقویت سیستم ایمنی، می‌توانند از اسهال پیشگیری کرده و این مشکل را به‌طور مؤثری کاهش دهند.
تقویت سیستم ایمنی
پروبیوتیکها با تحریک سیستم ایمنی و تولید مواد ضد میکروبی طبیعی، سیستم ایمنی نشخوارکنندگان را تقویت می‌کنند. این امر باعث افزایش مقاومت دام در برابر بیماری‌ها و کاهش نیاز به آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شود.
بهبود رشد و وزن گیری
استفاده از پروبیوتیکها یکی از عوامل اصلی بهبود رشد و وزن گیری نشخوارکنندگان است. این میکروارگانیسم‌ها با افزایش کارایی هضم و جذب مواد مغذی، سرعت رشد حیوان را بالا برده و وضعیت بدنی کلی آن را بهبود می‌دهند.
کاهش مدت زمان رسیدن به وزن هدف
از پروبیوتیکها برای کاهش مدت زمان رسیدن به وزن هدف در نشخوارکنندگان در صنعت دام و طیور و آبزیان استفاده می‌شود. با بهبود کارایی هضم و جذب مواد مغذی، دام‌ها سریع‌تر به وزن هدف خود می‌رسند و این امر باعث افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های تولید می‌شود.
کاهش مدت زمان شیرخواری
استفاده از پروبیوتیکها مدت زمان شیرخواری در نشخوارکنندگان را پایین می‌آورد. این امر با بهبود رشد و تقویت سیستم ایمنی دام‌ها، امکان‌پذیر می‌شود و به کشاورزان کمک می‌کند تا با سرعت بیشتری به اهداف تولیدی خود دست یابند.
عوامل ایجاد اسهال در هفته اول پس از تولد:
- داخلی:
ضعف سیستم ایمنی(در اثر دریافت ناکافی آغوز از مادر و کمبود ایمنوگلوبین‌ها در بدن) و توسعه ناقص میکروبیوتای گوارشی و آسیب پذیری آن
• تغییرات ناگهانی جیره و استرس های محیطی - خارجی:
عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و…
فواید پروبیوتیک در پیشگیری و درمان اسهال:
۱- شکل‌گیری سریع میکروبیوتای گوارشی
۲- جلوگیری از اتصال پاتوژن‌ها به دیواره روده
۳- تولید ترکیبات ضدمیکروبی مثل باکتریوسین‌ها، پراکسیدهیدروژن، اسید لاکتیک
۴- تعدیل سیستم ایمنی با تولید سیتوکین‌ها، ایمنوگلوبین‌ها و بهبود پاسخ ایمنی به عفونت‌ها و کاهش التهاب روده